10 Pulk Kaniowski Artylerii Lekkiej

sarna

Pragne uzupelnic wspomnienia o garnizonie lodzkim otwierajac watek dotyczacy artylerii.

11 maja, w rocznice bitwy pod Kaniowem, garnizon obchodzil wazne swieto.
Swieto pulkowe 10PAL wypadalo 7 maja (po raz pierwszy w 1927, wreczenie pierwszych odznak w 1928, jeszcze 10PAP).

Oboz Cwiczebny Czerwony Bor byl glownym poligonem "szkoly ognia".
W 1929 w sierpniu urzadzono duze manewry pod Sieradzem. Podobno doskonale oceniano wspoldzialanie piechoty z artyleria w czasie koncentracji 10DP. Cwiczono strzelanie art. i urzadzano gry taktyczne wpolaczeniu z dlugimi marszami.

sarna · Wysłany: Nie 0:24, 12 Mar 2006 Temat postu:

Kpt. Rudolf Leroch-Orlot, Zarys historii wojennej 10-go Pulku Kaniowskiego Artylerii Polowej, Warszawa 1929

"Nazwa pulku. Zaszczytna nazwa pulku "kaniowskiego" artylerii polowej nadana i zatwierdzona zostala rozkazem Pana Ministra Spraw Wojskowych w 1922 roku.
Nazwa ta jest spuscizna ducha szeregowych i oficerow II Korpusu Wschodniego, kiedy po rozbiciu Korpusu pod Kaniowem przez Niemcow niezlomni Kaniowczycy podazyli na Kuban do organizujacej sie 4-ej dywizji strzelcow polskich generala Zeligowskiego."

bolas

Parę dni temu dostałem w postaci skanów kapitalne pamiątki po 10 Kaniowskim PAL-u: dwa zdjęcia i dokument, które za zgodą i wiedzą właściciela publikuję dla ogółu. Potomek poszukuję wszelkich informacji o swoim przodku, gdyby ktoś coś trafił ciekawego - warto się podzielić Wink

Zdjęcia ze ślubu - pięknie widoczny ogniomistrz Władysław Szukartowski w stroju garnizonowym wieczorowym - piękna gabardynowa kurtka wz.19 podoficera zawodowego, ordery i odznaczenia.

Oraz dokument - legitymacja odznaki pamiątkowej z 1929 roku:

Przy okazji link do świetnej pozycji "Zarys historji wojennej 10-go kaniowskiego pułku artylerii polowej"
[link widoczny dla zalogowanych]

leon

Trochę ogólnie ale może się przyda..

Struktura 10 pułku artylerii lekkiej 1939r.

Dowódca płk. Józef Kossarek
zastępca dowódcy
adjutant kpt. Jan Roliński
szef kancelarii
oficer zwiadowczy por. Leon Gadzieński
dowódca baterii łączności por. Henryk Ulrich
dowódca plutonu topograficzno-ogniowego por. Leon Szewelje
naczelny lekarz mjr. Michał Dobulewicz

I dywizjon - 12 armat 75mm wz 97

dowódca mjr. Kazimierz Sawicki
dowódca 1 baterii kpt. Oswald Szczepkowski
dowódca 2 baterii por. Czesław Cieślik
dowódca 3 baterii kpt. Stanisław Przychodzień

II dywizjon - 12 armat 75mm wz 97

dowódca kpt. Michał Krassowski
dowódca 4 baterii por. Kazimierz De Lorme
dowódca 5 baterii kpt. Bolesław Kwiatkowski
dowódca 6 baterii ppor.rez. Marian Siwiński

III dywizjon 10 Pułku artylerii lekkiej - 12 haubic kal. 100 mm wz 14

dowódca mjr. Michał Borek
dowódca 7 baterii kpt. Alesander Trzepałkowski
dowodca 8 baterii kpt. Michał Zaorski
dowódca 9 baterii ppor.rez. inż Miron Budziak

Otoczenie dowódcy III dywizjonu 10 pal

adjutant ppor.rez. Michał Fagosiewicz
oficer obserwacyjny ppor.rez. Kazimierz Michniewicz
oficer łączności ppor.rez. Ludwik Kinderun
oficer zwiadu ppor.rez. Wincenty Ostrowski
oficer łącznikowy piechoty ppor.rez Jan Skowroński
oficer płatnik ppor.rez. Tadeusz Ralinowski
oficer żywnościowy ppor.rez. Eryk Muller
lekarz sanitaryjny ppor.rez. Szlomo Sztilermon
lekarz weterynarii ppor.rez. wet. Stanisław Weigel
dowódca kolumny amunicyjnej ppor.rez. Władysław Jeżewski
szef kolumny amunicyjnej
podoficer puszkarz

oficer linii ognia 8 baterii ppor. Salzenstein
szef 8 baterii plut. Mieczysław Sierzchała

Struktura baterii pal

dowódca baterii
szef baterii
oficer zwiadu
oficer linii ognia
oficer łaczności
oddział karabinów maszynowych
dowódca 1 plutonu
dowódca 2 plutonu

W każdym plutonie 2 armaty kal. 75mm wz 97 lub 2 haubice kal 100mm wz 14. Działon to najmniejsza jednostka artylerii zawierająca jedno działo z obsługą i środkiem transportu.
Funkcja działonowego - dowódca działa z działem jaszczem, dwoma przodkami, 14 końmi ( w tym 12 koni pociągowych i 2 jezdne dla działonowego i jaszczowego). Załoga działa to 6 ludzi i 6 jezdnych plus zastępca jaszczowy. Działonowy kierował ustawieniem armaty i prowadzeniem ognia wg danych podawanych przez dowódcę plutonu albo sam wybierał cele w przypadku prowadzenia ognia na wprost.

Wyposażenie 10 pal

24 armaty kal 75 mm wz 97
12 haubic kal 100 mm wz 14
18 lekkich karabinów maszynowych
14 taczanek z radiem KRF
8 central telefonicznych
101 aparatów telefonicznych
120 000 metrów kabli telefonicznych
9 teodoidów ( instrumentów geodezyjnych przeznaczonych do pomiaru kątów poziomych oraz kątów pionowych)
4 lunety nożycowe
3 kątomierze -busole

Stan osobowy
85 oficerów
2048 podoficerów i kanonierów
1842 konie

Z nadwyżki rezerwistów 10 pal stworzono pod dowództwem ppłk. Henryka Dudki dwa dwubateryjne dywizjony
I dywizjon kpt. Juliusz Czech
II dywizjon mjr. Jan Sałęga
Dywizjony te miały stanowić II i III dywizjon 54 pal 44 rezerwowej DP.

woytek

Jakiś czas temu wpadł mi w ręce numer "Nowego Biuletynu Łódzkiego" a w nim opracowany,przez pana Bogdana Ścibuta artykuł będący życiorysem Józefa Kossarka,dowódcy 10 Kaniowskiego Pułku Artylerii Lekkiej.

Józef Kossarek-numer 1 łódzkiej artylerii.

Urodził się 25.03.1889 roku w Dziewiętnikach-Bóbrce koło Lwowa w rodzinie nauczycielskiej Jana i Eleonory z domu Prohaska.W 1909 roku zdał maturę w Gimnazjum Klasycznym w Stanisławowie.W latach 1912-1914 był członkiem Drużyn Strzeleckich.W sierpniu 1914 został zmobilizowany do armii austriackiej i po szkoleniu skierowany do służby w artylerii.
W czasie I wojny światowej walczył na różnych frontach.Po zakończeniu wojny zgłosił sie do tworzonego Wojska Polskiego i 10.12.1918 roku rozpoczął służbę.
Walczył na froncie polsko-czechosłowackim w obronie Śląska Cieszyńskiego,biorąc 28-30.01.1919 roku udział w bitwie pod Skoczowem pod dowództwem gen.Franciszka Latinika.
Wiosną 1919 skierowany do tworzącej się 3 Dywizji Piechoty Legionów,w składzie której znajdowała się III Brygada Artylerii Legionów.Józef Kossarek dowodził 1 baterią 3 Pułku Artylerii Ciężkiej walczył na froncie polsko-rosyjskim w grupie operacyjnej gen.por Edwarda Rydza-Śmigłego.28.09.1919 został ranny w walkach pod Dyneburgiem na Łotwie lecz pozostał z oddziałem i 27.10.1919 odznaczył się w boju za co otrzymał order Virtuti Militari V klasy.
Wiosną 1920 roku wziął udział w ofensywie kijowskiej,następnie w ciężkich walkach odwrotowych z rosyjską 1 Armią Konną,oraz w Bitwie Warszawskiej w składzie nowo utworzonej 2 Armii Polskiej(od 18.08.1920),w 2 Pułku Artylerii Ciężkiej(3 Dywizja Piechoty Legionów).Po pościgu za cofającymi się rosjanami brał udział w operacji niemeńskiej(9.1920),drugim po "Cudzie nad Wisłą" wielkim sukcesie militarnym Wojska Polskiego w tej wojnie.Później jego dywizja osłaniała granicę z Litwą,na wypadek akcji zbrojnej wojska litewskiego.W 1921 otrzymał awans na porucznika i pozostał w wojsku jako oficer zawodowy artylerii.W 1929 był już majorem,a w 1934 podpułkownikiem i zastępcą dowódcy 10 Kaniowskiego Pułku Artylerii Lekkiej w Łodzi.24.08.1939 roku objął dowództwo tej jednostki i kierował nią w wojnie obronnej Polski w 1939 roku.
Walczył w składzie 10 Dywizji Piechoty z Armii "Łódź".Dywizjony pułku starły się z niemcami m.in pod Sieradzem,nad Wartą,pod Mszczonowem,przemieszczając się na Lubelszczyznę działały w składzie Grupy Operacyjnej Kawalerii gen.bryg Władysława Andersa.Żołnierze 10 PAL,walczyli w bitwie pod Suchowolą i Józefowem.Tam w nocy 25/26.09.1939 roku wobec działań wojsk niemieckich i rosyjskich,poniesionych strat,wyczerpania amunicji ppłk Kossarek rozwiązał pułk.Jedna z baterii,która na szlaku bojowym odłączyła się od jednostki brała udział w obronie Warszawy,aż do dnia kapitulacji.Ppłk Józef Kossarek wraz ze swoimi żołnierzami dostał się do niewoli niemieckiej.
Prawdopodobnie do 1945 przebywał w obozie jenieckim.Po II wojnie światowej zamieszkał w Bielsku lub Białej i pracował jako technik budowlany.Zmarł 11.08.1957 roku w Bielsku-Białej i został pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim w Białej.Był żonaty z Marianną Czarnecką(zm.1982 w Bielsku-Białej).
Odznaczony między innymi Virtuti Militari V kl,oraz 4-krotnie Krzyżem Walecznych.
opr.Bogdan Ścibut
Łódź-Bystra k.Bielska-Białej.