Mjr Antoni Zwoliński

Strzelec

Czy ktoś posiada informacje na temat losów majora Zwolińskiego, który we wrześniu 1939 r. był dowódcą II batalionu 31 pSK?
Interesuje mnie każda informacja poza tymi, które można znaleźć w rocznikach oficerskich. Wiem także, że około 8-10 września stracił łączność z pułkiem (nie znam przyczyn tego stanu rzeczy, zagubił się, odłączył?).

bolas

Dysponuje rękopisem wspomnień jego bezpośredniego podkomendnego - dowódcy 7 kompanii 31pSK por. Jasińskiego z okresu sierpień-wrzesień 1939 (od mobilizacji alarmowej do dostania się do niewoli). Wspomnienia są bardzo szczegółowe.

Staramy się jako stowarzyszenie wydać te wspomnienia w formie książki - jak się uda Smile

W tej chwili jedynie tyle mogę pokazać ...

I autor wspomnień - uwieczniony w doskonale znanej książce "Maszerują strzelcy":

tm/39

Strzelec

Z relacji dotyczących działań 31 pSK we wrześniu 1939 roku posiadam całkiem sporą kolekcję:
1. Ppłk dypl. dr Biegański Stanisław "Armia ŁÓDŹ. Spostrzeżenia dotyczące przygotowań i działań złączonych z 31. p.strz.Kaniow."
2. Stanisław Świerczyński "Bój o Mszczonów"
3. Mjr Bolesław Raczkowski "Walki I baonu 31 Puku St. Kaniowskich za czas od 24 sierpnia do 18 września 1939 r."
4.Raczkowski Bolesław "Opis działań I/31 p.s.kan. za czas od 24 VIII do 18 VIII 1939"
5. Por. Malanowicz Antoni "Sprawozdanie z kampanii polskiej 1939 r."
PPor. Wrociński Ignacy "Sprawozdanie z udziału w kamapanii polskiej 1939 r."
6. Kpt. Skorupski Kazimierz "Sprawozdanie z udziału w kampanii polskiej 39 r."
7. Ppor. Kujawski Władysław "Relacja z udziału w kampanii 1939 roku"
8. Ppor. Pławiński Wincenty"Relacja z 1939 r."
9. Por. Jarnicki Czesław "Zapiski do hitorii 31 psk z 1939 r."
10. Kpt. Ogrodnik Aleksander "Relacjka kpt. Aleksandra Ogrodnika I Adiutanta 31 p. Strz. Kan. o działaniach tego pułku w Kampanii Wrześniowej 1939 r."
11.Ppłk dypl. Biegański Stanisław "Spostrzeżenia z działań 31 pułku strzelców kaniowskich"

Ponadto posiadam jeszcze kilka relacji o mniejszej objętości innych oficerów i podoficerów pułku.

Jednakże to wszystko nie daje mi odpowiedzi na pytanie, które zadałem.
Poza tym trudno uznać dowódcę 7 komapnii za bezpośredniego podkomendnego mjr. Zwolinskiego, który dowodził II batalionem.

bolas

Może nie jasno się wyraziłem, nie chodziło mi o zwierzchnika w sensie dowódcy batalionu, a jedynie o starszeństwo stopniem w pułku. Mała nieścisłość. 7 kompania to oczywiście III batalion, a tym dowodził mjr. Tadeusz Ujwary.

Wracając do mjr. Zwolińskiego - jak tylko będę miał chwilkę czasu obiecuję spojrzeć we wspomnienia pod kątem tej postaci - być może coś się znajdzie.

pozdrawiam Smile

Zwolińskie

Witamy serdecznie !

Jesteśmy wnuczką i prawnuczką mjr Antoniego Zwolińskiego. Wielu faktów nie znamy, poniewaz zaginęło wiele dokumentów z tego okresu. Dysponujemy jednak nielicznymi, gromadzonymi przez Naszą matkę i babcię, córkę majora Zwolińskiego.
Będziemy wdzięczne za nawiązanie konatktów z nami.

Witek

Relacja z udziału w kampanii 1939r.

Część I

Nazwisko i mię - Kujawski Władysław
Stopień wojskowy - podporucznik
Stosunek do służy wojskowej - kat. A
Rodzaj broni - piechota
Przydział w IX.1939 - 31 p.p. Strzelców Kaniowskich
Zajmowane stanowisko - dowódca plutonu
Obecny przydział - Archiwum i Muzeum polowe Nr 1 Neapol
CMF 71
Data spisania relacji - 10 grudnia 1945r.

Relacja spisana na podstawie notatek notesie podręcznym, spisanych bezpośrednio po kampanii wrześniowej w listopadzie 1939r. i uzgodnionych ze wspomnieniami innych oficerów, uczestników tych zdarzeń, w obozie jenieckim w Niemczech. Notatki te dotyczą głównie marszruty i zawierają wyłącznie chronologiczny, z dnia na dzień, przebieg wydarzeń.

Tak o to pluton ppor. 3. pluton 2. Kompanii 31p. Strzelców Kaniowskich straci kontakt z macierzystym pułkiem.

W dalszej relacji pluton już w składzie 30 p. S.K, uzupełniając skład o niedobitków do 80 – 90 ludzi, poszedł w kontakcie nplem przez Radogoszcz - Rogi - Imielnik – Skarzewy – Brzeziny- Rogów- Józefów a wczesnym rankiem 08.09. do Skierniewic, minął Żyrardów i
Błonie o świcie 09.09. rejon Warszawy, Babice-Bielany przeprawa łodzią przez Wisłę na Pragę, w okolicy Dworca Wilńskiego.
Tutaj od oficera porządkowego dowiedział się, że 10 Dywizja Piechoty w skład której wchodził 31 p. S.K. koncentruje się w Otwocku.
W dniu 10 września zameldował się w Otwocku u mjr Zwolińskiego Antoniego z 31 p. S.K.
Zastał tutaj kilku oficerów 31. p.S.K.
Otrzymał funkcję d-cy plutonu w kompanii u por Smolczyńskiego, w batalionie 31p. S.K., którym dowodził mjr Zwoliński, zastępcą jego był mjr Ujwary.
Batalion miał za zadanie obronę linii Wisły na odcinku m. Warszawy, następnie Wilga – Łaskarzew.
Dnia 12.09. marsz nocą Osiek – Garwolin.
Dnia 13.09. koncentracja pod Garwolinem, wieczorem wymarsz Wilga – Łaskarzew – Dęblin.
Dnia 15 września – wiadomość o zajęciu przez npla Dęblina – d-ca batalionu zarządza masz w kierunku Włodawy. W Sobieszynie nad Wieprzem ponowna koncentracja 31p. S.K. i 28 p. S.K.
Dnia 16.09. marsz nocą.
Dnia 17.09. postój w m. Charlejów, wieczorem i nocą przez m. Serokomla.
Dnia 18.09. rano przeprawa Tyśmienicę – informacja o wkroczeniu bolszewików. Nocą batalion minął Ostrów Lubelski.
Dnia 19.09. nad ranem zatrzymał się w m. Jedlanka na cały dzień postoju. Dołączono ochotników z 22 pp., nocą dalszy marsz w kierunku m. Chełma Lubelskiego.
Dnia 20.09. maszerujący batalion 31 p. S.K. i 28 p. S.K. ostrzelany słabym ogniem przez artylerię npla – rozwinięcie oddziałów w tyralierę do natarcia, Niemcy unikający walki wręcz wycofali się, ale dalej ostrzeliwali maszerujące oddziały z boków bardzo silnym ogniem maszynowym i ręczne. W czasie wycofywania się batalion poniósł liczne straty. Zdezorganizowany batalion, nie przekraczał siły kompani. Dalszy marsz na Chełm Lubelski.
Dnia 21.09. marsz przez m. Balin – Święcice. Od strony Chełma poczęli napływać zdemobilizowani żołnierze, rozgłaszając wiadomości o końcu wojny o rozwiązaniu wojska, o tego rodzaju rozkazach generałów i ich wyjeździe do Rumunii. Widok ten i opowiadania wprowadziły nastrój przygnębienia i paniki. Za zezwoleniem d-cy batalionu większość żołnierzy się rozeszła. Niektórzy oficerowie zwłaszcza podchorążowie protestowali gorąco, lecz bezskutecznie. Powstało ogromne zamieszanie i brak wyboru decyzji, co dalej. Kilku oficerów wsiadło na konie i tam prawdopodobnie zostali ujęci przez Niemców. Po naradzie zdecydowano – oficerowie zawodowi z mjr Ujwarym na czele mieli pojechać w stronę granicy, mjr Zwoliński z wszystkimi pozostałymi w stronę Warszawy. Mjr Zwoliński jadący psującym się autem gdzieś utknął. Relacjonujący ppor. Kujawski pisze, że spotkał go dopiero (w Oflag II – Arwalde – Choszczno). Okazało się, że pojmany przez Niemców został o wiele później w Warszawie lub Łodzi. Kolumna zatrzymała się na nocleg w m. Jedlanka Dalej zdecydowano jechać na Parczew. W chwili wyjazdu odłączył z małą grupą ppor. Staszica i ruszył w kierunku Oschowia Lub. Tuż przed Oshowiem wpadł na czołgi niemieckie i dostał się do niewoli.

stadam

Kiedyś, w drugiej połowie lat 60-ch, w tygodniku WTK ukazała się taka notka:
xxx
Poszukuję lekarzy, którzy we
wrześniu 1939 r pełnili służbę w
111 Szpitalu Wojennym w Dubnie
na Wołynlu oraz:
ppłk. Zdzisłwa Ganowskiego
(Białokrynlca), d-cy Ochotniczego
Pułku Jazdy Wołynia z 1939 r.;
mjr. dr. wet. Jana Bąka (z War-
szawy) d-cy grupy W. P. we wrze-
śnlu 1939 r.;
mjr. Antoniego Zwolińskiego,
d-cy baonu 3l pp Łódź;
kpt(?) Majdanowlcza, d-cy kom-
panii 3l pp. Łóctź - uczestników
walk obronnych w dniach 19-20.9.
39 r. w rejonle Krasnego koło
Lwowa (grupa WP podlegała
prawdopodobnte gen. dyw. Troja-
nowskiemu) - świadków znlszcze-
nia czolgów oraz pojazdów z cięż-
ką bronią maszynową npla w tej
okolicy, w tym kolumny samocho-
dów W. P. wraz z czterema dzia-
łami 1 p.a.n., które przedtem do-
stały się w ręce przeciwnika -
przez patrol żołnierzy WP. (za ten
czyn podani zostali do odznacze-
nia Krzyżem Vlrtuti Militari). Byli
to: kpt. (?) Jagiełło z Warszawy,
por. rez. mgr Mikołaj Czekay, 28
pp. Łódź, komendant PW w Pa
bianicach k. Łodzi, kpr. (?) Gra-
bowski ( klerowca z Warszawy),
zginął 19.9.1939., ochotnik WP z
111 Szpitala Wojennego w Dubnie
(harcerz z Łodzi)- żołnierz grupy
WP d-ca mjr. wet. Jan Bąk.

Z. Jaśkiewicz
Łódź
ul. Nowotlki 25 m. 57
xxx

Znaczyłoby to, że daty w poprzedniej relacji nie są ścisłe.

Przeciwnikiem oczywiście są sowieci.

Franciszek

Posiadam 15 listów majora Antoniego Zwolińskiego pisane do żony Alicji z obozu Oflag IID Gross Born z 1943 roku. Jeżeli to interesuje to proszę pisać na adres [link widoczny dla zalogowanych]
Pozdrawiam
Franciszek