Walki na trasie Syców-Kobyla Góra-Ostrzeszów

Partyzant

Jak pisałem wcześniej w rejonie mojej miejscowości walczyły dwa bataliony 28 p.p. z Sieradza.
Czas rozszerzyć tą wzmiankę.
W tekście zamieszczonym ponizej opiszę walki które toczyły sie wzdłuż trasy Syców - Kobyla Góra - Ostrzeszów

Najpierw jednak należy przedstawić, przez jakie zgrupowania wspierany był Ostrzeszowski Batalion Obrony Narodowej, a były to:
-II i III Batalion 28 pułku piechoty z Sieradza
-dywizjon 10 Pal z "Armi Łódź"
-Pluton łącznosci i pluton saperów z 60 pułku piechoty z Ostrowa Wielkopolskiego
-2 szwadrony 1 pułku kawalerii KOP
-91 samodzielna kompania czołgów rozpoznawczych

Obydwa Bataliony dotarły w rejon Ostrzeszowa w nocy z 30 na 31 Sierpnia.
III Batalion zajoł pozycje w okolicy Doruchowa, natomiast II dotarł do Rojowa zluzowując tym samym Drugą kompanię OBON-u.
Dowództwo II Batalionu zajeło stary Dworek ziemianina p. Jarmusza, batalionem dowodził kpt. Witkowski.
Dworek zachował się po dziś dzień, w chwili obecnej jest opuszczony i nieco zaniedbany, bardziej po wojnie ucierpiało (wizualnie) jego otoczenie gdzie zbudowano PGR.
1 września po wszczęciu alarmu żołnierze zajeli z góry ustalone stanowiska strzeleckie, były one oddalone od dworku zaledwie od kilkudziesięciu do kilkuset metrów.
Rowy strzeleckie znajdowały sie po obu stronach drogi Kobyla Góra - Ostrzeszów.
Przed nimi biegł rów przeciwczołgowy.
Obok nich znajdował się kościółek, który w wyniku niemieckiego ostrzału stracił swoje witraże, a także ucierpiała w niewielkim stopniu fasada budynku. Ślady tego ostrzału znajdują się na nim po dziś dzień.

Chronologiczny (przyblizony) zapis walk na trasie Syców - Kobyla Góra - Ostrzeszów:

.

Godz. 4.45 - Niemcy przekroczyli granicę polsko - niemiecką usuwając szlaban na szosie
pomiedzy Sycowem, a Pisarzowicami.

Godz. 4.50 - Zaalarmowany komisariat straży granicznej w Kobylej Górze rozpoczął ewakuację.

Godz. 5.30 - Pierwsze starcie żołnierzy polskich z żołnierzami Wehrmachtu pod Kobylą Górą
(Podobno w ścianie jednego z domków w Kobylej Górze jeszcze kilka lat temu tkwił pocisk moździerzowy Smile

).
Pod Kobyla Górą poległ pierwszy żołnierz Ostrzeszowskiego Batalionu Obrony Narodowej - Józef Krzykała, kościelny ostrzeszowskiej fary.

Godz. 9.00 - W lasku 1,5 km przed Rojowem, oddział składający się z 13 strażników z komisariatu straży granicznej,
wycofujący się z Kobylej Góry, rozbroił niemiecki zwiad na motocyklu z przyczepą. Niemców dowieziono do Ostrzeszowa (według moich ustaleń dowieziono ich za pomoca tankietek)
W tym samym czasie dowódca 4 kompanii II Batalionu pułku piechoty z Sieradza, por. Stanisław Wróbel wysłał patrol zwiadowców, który wyruszył drogami przy skraju, przez Bierzów, w kierunku Kobylej Góry.
Koło Bierzowa doszło do bojowego spotkania z Niemcami.
Straty w ludziach były po obu stronach, ilu padło Niemców nie wiadomo. Wiadomo natomiast, że 2 żołnierzy z polskiego zwiadu,wzietych do niewoli niemieckiej, na miejscu rozstrzelano (Tu jednak wziecie do niewoli należy poddać wątpliwosci gdyż podczas rozmowy ze świadkiem tamtych wydarzeń usłyszałem, że jakiś Niemiec po kampanii wrześniowej chwalił się, iż to on strzelił polskim żołnierzom ze zwiadu w plecy).

Godz. 9.30 - W lasku pod Rojowem, gdzie osadził się oddział żołnierzy straży granicznej z Kobylej Góry, został ostrzelany następny patrol niemiecki, równierz na motocyklu z przyczepą. Polski żołnierz śmiertelnie trafił Niemca.
Motocykl natychmiast zawrócił i wycofał się z miejsca zdarzenia.

Godz. 10.00 - Na skutek wyżej opisanego zdarzenia i zlokalizowania przez Niemców stanowiska polskiego, ostrzelano lasek przed Rojowem, prawdopodobnie z moździerzy,
Jeden strażnik został raniony w rękę.
Godz. 11.00 do 15.00 - Ponad trzygodzinne powstrzymywanie wroga na linii obrony Szklarka Myślniewska - Rojów - Olszyna, przez 4, 5 i 6 kompanię II batalionu 28 p.p.. Żołnierze w czasie utrzymywania stanowisk obrony przepłoszyli karabinami
maszynowymi niemiecki samolot zwiadowczy, który ostrzelał okopy strzeleckie. Z ustawionych na wzgórzu przy kościółku w Rojowie dwóch działek mniejszego kalibru nie oddano żadnego strzału.
Około godziny 15-stej dowódca batalionu wydał rozkaz wycofania się w kierunku Grabowa nad Prosną.
Zgodnie z nim 4 i 5 kompania omineły miasto z lewej strony, a 6 kompania z prawej strony od wschodu.
Przed opuszczeniem majątku ziemskiego, p. Jarmusz poprosił o spalenie dwóch stogów żyta w poblizu zabudowań dworku, by nie oddać ich w ręce wroga.

Jedno pewnie z niewielu zdjęć które przedstawia grupkę młodzieńców podczas kopania rowu przeciwczołgowego we wsi Rojów wykonane 6 Sierpnia 1939 roku. Ostatni z prawej Stefan Krzyżanowski.

Współczesne zdjęcia z wyżej opisanego obszaru zmagań:

Wyżej wspomniany kosciółek noszący ślady ostrzału.

Miejsce w którym zachowały się zarysy rowów strzeleckich (kilkanaście metrów od kościółka)

Urwana częśc konaru drzewa w wyniku ostrzału.

Dworek w którym osadziło się dowództwo II batalionu.

Wzniesienie znajdujace sie po przeciwnej stronie drogi kilkaset metrów od Dworku.

Prawdopodobnie fragment rowu przeciwczołgowego, zarośniety i przysypany lecz w miejscu zarośli dobrze znać obniżenie terenu, do tego lekki nadmiar ziemi na jego brzegach.

Widok w stronę Kobylej Góry ze wzniesienia.

tomasz jaciuk

Witam z uwagi na moją 20 letnią służbę w Straży Granicznej jestem zainteresowany większą ilością wiadomości o komisariacie SG w pana miejscowości.

tomasz jaciuk

Oraz jeżeli jest to możliwe wspólne pogłębienie tego tematu na lini Prosny z uwagi na sporą lukę w tej dziedzinie, jeżeli chodzi o walki i potyczki tej formacji. Jedyną znaną mi bliżej informacją drukowaną jest wzmianka w cyklu "Tygrys"- "Bitwa pod Mokrą", gdzie wspomina się o kompani SG na przedpolach miejscowości. Po klęsce II Rzeczypospolitej funkcjonariusze tej formacji byli bezwzględnie denuncjonowani przez folksdojczów, gdyż formacja ta zajmowała się przemytem i nielegalną migracją i nie cieszyła się dobrą opinią wsród mieszkańców zajmujących się w większością tym precederem.
Moja 85 letnia babcia wspominała, że "zielonki" to "sk.....y". Jednak oni wykonywali obowiązek w obec ojczyzny. Myślę ,że temat godny uwagi . Z poważaniem
T .Jaciuk

Bobby

Partyzant

Ursa

Od dłuższego czasu staram się wyjaśnić losy brata mojego dziadka, który zaginął w trakcie Kampanii Wrześniowej 1939. Rodzina szukała go w VIII.1940 i X.1947 ale nie udało się wtedy nic ustalić. W CAW niestety nic nie mają ale 21.10.br dostałam z PCK ksero karty poszukiwań z 1940. W pozycji „stopień wojskowy” jest zapis: szer. Kobyla Góra.
Zaintrygowała mnie nazwa miejscowości Kobyla Góra przy określeniu stopnia wojskowego. Poszukując informacji w Internecie dowiedziałam się, że w Kobylej Górze był Komisariat Straży Granicznej. Chociaż nie mam wiedzy, żeby wujek był żołnierzem straży granicznej wysłałam maila z zapytaniem do Archiwum Straży Granicznej w Szczecinie (czekam na odpowiedź). Trafiłam też tutaj. Przypuszczam, że jako rezerwista mógł być w 1939 wysłany do Komisariatu SG Kobyla Góra, jako żołnierz plutonu wzmocnienia. I tu moje pytanie: z jakiej jednostki wojskowej żołnierze byli tam kierowani.
Dane poszukiwanego: Bilicki Józef ur. 12.10.1906 Wólne pow. Nieszawa; rodzice Sylwester, Antonina; ostatnie miejsce zamieszkania Kwileń gm. Chocz pow. Kalisz
Pozostałe informacje:
- 15.09.1928-15.01.1929 Szkoła Podoficerska w 8 kompanii Szkolnej Łączności w klasie telefonistów (na podst. świadectwa)
- powołany na manewry wojskowe opuścił dom rodzinny około 15.07.1939

Byłabym bardzo wdzięczna za jakiekolwiek informacje o Józefie (gdyby ktoś trafił w swoich materiałach na taką osobę) albo podpowiedzi gdzie jeszcze mam szukać.

Partyzant

Witam, Kobyla Góra to moje okolice. W chwili wybuchu wojny w miejscowości tej znajdowało się kilkunastu strażników granicznych. Pod naporem nieprzyjaciela wycofywali się oni w kierunku Sieradza. W okolicy Ostrzeszowa czy też Kobylej Góry nie poległ żaden z nich.
Trudno powiedzieć co działo się z nimi w kolejnych dniach kampanii wrześniowej, gdyż opisy walk tej formacji z lokalnej literatury urywają się pod koniec pierwszego września.

Ursa

Dostałam odpowiedź z Archiwum Straży Granicznej. Niestety nie odnaleźli nic o poszukiwanym przeze mnie wujku, ale przynajmniej mogę ograniczyć zakres dalszych poszukiwań w CAW do kwerendy materiałów dotyczących 60. pułku piechoty i Komendy Rejonu Uzupełnień Kalisz.
Zamieszczam fragment pisma z Archiwum SG; może informacje w nim zawarte przydadzą się jeszcze komuś. Smile

Partyzant

Super, oczywiście informacja jak najbardziej przydatna.